Müjgana küstü Şiiri - Tamer Kılınç

Geçmiyor zaman duruyor sanki
Dakikalar Saniyeler saate küstü
Sensiz gün döndü Ömürden ömür gitti
Yüreğim durdu Canım tenime küstü

Yar dilinden dökülen bir güzel söze
Umuda bakan o yeşil göze
Doyamadım yarimde o güzel yüze
Kör bakiyor Gözüm müjgana küstü

Güneş hep doğmaz ki batıdan
Gül yaprağı dökmez yatsıdan
Aşık olup baksa bile karşıdan
Berduş oldu bülbül gülüne küstü

Gülü mahsun görünce bahar
Sessiz ırmaklar hüzüne akar
Aşk çiçeği Dalından kopar
Cemre düşen Bahar çiçeğe küstü

Ruhum sensiz bir ceset
Ne hayat belli ne memat
Dizilmişse de saf saf cemaat
Toprakta kabul etmez özüme küstü