karanlıklar içinde bir sokak lambası
altında oturmuş bir garip çocuk
eli yüzü kir içinde bitli kafası
üzerinde bir gömlek bir yırtık gocuk
çekmiş dizlerini kollarını bağlamış
usul usul alıyor nefesini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
