Müjgan Şiiri - Mustafa Hayri Aksakallı

karanlıklar içinde bir sokak lambası
altında oturmuş bir garip çocuk
eli yüzü kir içinde bitli kafası
üzerinde bir gömlek bir yırtık gocuk

çekmiş dizlerini kollarını bağlamış
usul usul alıyor nefesini
gözleri bir hayli uzaklara dalmış
duymadı bile ayak seslerimi

yaklaştım ve eğildim sordum adını
önce cevap gelmedi sustu söylemedi
konuşunca şaşırdım bu bir kadındı
büsbütün sarsıldım boğazım düğümlendi

derdi çokmuş içli içli anlattı
oturdum dinledim gözlerim doldu
konuştukça bana bir şeyler hatırlattı
Müjgandı bu şimdi tanıdım onu