Mahur halen çalmakta,
Babilona yakın bi yerlerden geliyor yine nameler…
Akşam olmadan bendede ortalık karardı..
Kirpiklerde yaşlar..Müjgan…
Ben ruhum,ben periyim.
Harran’dan rüyanın gerçeği..
Suların bastığı yerlerden..
Toprağın süt veremeyen analarından..
Bilmeden anlamını oraların,insanlarının.
Yine de Müjgan gözlerim..
Merak ederken son dem Hasan keyfi..
Hasanın keyifsizliğinden yüzlerce kilometre,
uzakta oluvermişim…
Mahur’la, geçmişi,hataları yargılamışım da,
İnanamamışım bir anda Irak’ta olduğuma….
Her yalnızlığında akşamları..
Ellisekiz dereceden kurtulup,samanlı klimaların,
serinliğin de yalnızlığımı ve yargılarımı,
Mahurla paylaşmışım..
İnanamamışım,Babilon’un gözyaşlarının
karışan gözyaşlarıma..Müjgan’la..
Dönüşümde,görmüşüm Hasan Keyf’i,
Gözyaşlarımdan korkmuşum, ya yaşlar
Altında kalırsa diye..
Beyaz suyu,Harran’ı..
Mardin’in taş evlerini bile görmüşüm.
Müjgandan korkmadan,gücü yetmez diye…
İstanbul’dan sonra,gördüklerimle,
Mahur halen çalmakta gözlerimde..
Gözlerim Müjgan
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Müjgan hep aranıyorda,benim bulduğum; iki kirpik arası yaş demek...Sadri Alışığın filmindeki anlam değil..Onuda çok sevgi ve saygıyla anıyorum....
TÜM YORUMLAR (2)