Müjgan Şiiri - Fatih Buhara Benzek

Müjganı görmüşler dün akşam üstü
Karalar giyinmiş belli ki dertli
Beni sormuşlar tutulmuş dili
Müjgan sigaraya başladı diyorlar

Gülmedi ondan sonra ne bahtım ne yüzüm
Gün gün sarardım dalımdan düştüm
Nereye baktıysam hep onu gördüm
Açtığı yaralar kapanmıyor demiş

Demedim mi sana akıl ermez Aşk'a
Sonradan vurur hep dilinden keşke
Beni merak edip de kendini yorma
Hoş olsun gönlün yar dediğinle

Bilirsin Müjgan gönlüm senindir
Kavuşmak olmasa da hasret bizimdir
Tuttuğun bardakta Çayın benimdir
Başında ki duman kurban olayım
Yaktığın ateşlere hayran olayım...