Müjdeler olsun ki kalplerimiz yatışsın.
Ortak kaderimiz mi mazlum olmak?
Üzerimizden ölü toprağını kim çekip kaldıracak?
Karanlığın gök gürültüsü ve de şimşekler.
İbretlik değil midir hiç mi düşünmezler?
Bize iyilik dokunmadan değip geçiyor.
Sevdiklerimiz dalda yaprak bırakmıyor.
Gafiller yaptıklarını yanlarına kar sanırlar.
Ziyan olup gittikten sonra da geç kalırlar.
Birer birer göçüp gidenleri de gördük.
Kendimizi ölümden hep uzak düşündük.
İlahi nimetlere nankörlük ettik.
Pervasızca günahlara meylettik.
Kalbi gafletle perdelenen.
Hakikati idrak edemez.
Velhasıl terbiye edilmemiş nefsin.
Zindanda kalmaya hüküm...
Şiirleri sevdiren kadın
Kayıt Tarihi : 31.8.2022 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!