Müjdeci Şiiri - Alim Eken

Dağ deviren niceleri vardı.
Gönül yapan,
Zincir kıran niceleri.
Ve suyu yatağından,
Sonsuzluğa akıtanları vardı.
Yıllar geçti ömürlerden.
Yolları hep toprak karşıladı.
İnsanlık harmanında niceleri vardı ki
Kör orakla biçilip
Diz boyu çamura atılmışlardı.
Ve yine niceleri vardı ki
Olgun elmaların,
Sıcak gevreklerin tadındaydı.
Bu elmalar,
Dostluğun, sıcaklığı. mutluluğun
Ve ilkbaharın habercisiydi.
Bu müjdecilerden biri de sendin.
Benim kala kapıları kadar sağlam,
Ve yıpranmaz
Ve dost canlısı BABAM.