Muallak Şiiri - Ramazan Boran

uykusu mıhlanmış deli gibiydiniz bu aralar
yakanızda eksik bir gün
en eğreti doğumlara hamile
onca derdini kiraya çıkarmış
bomboş bir şehrin hüznü yüzünüzde
sanki yuhalanmış bir suçlu gibi
imrenerek bakıyordunuz göğe

dudaklarında rütbesiz kahkahalar
saçlarında gezegenin en hüzünlü kır çiçekleri
kayıp bir düşün kokusunu taşıyorsun
yağmuru zedeliyor bakışların
güneşli günlerden bir ambargo yiyorsun
hızla tartaklanıyor mutlulukların

hiç büyümemiş bir çocuğun
hayallerinden köprüler kuruyorsun
çığlığın yırtığı bir hançerin en hijyenik ağzı
üzgün bir bedevinin çöl artığı gülüşlerin
siperindesin hep kendi kendini linç eden
buz iklimine transfer edilmiş kalabalıkların

hayatın baş ağrısı
dahası asisin
bir ilenmenin en tepesinde
sesin bir kavganın genç kızlığı
mor bir öykünün uzayıp giden sarhoşluğundan
bir belânın hışmıyla derleniyorsun
kimliğinden aşırılmış temiz kağıdını arıyor
biçimsizce yaşıyorsun
bir ihtilal gibi sokak sokak dolaşıyor
bir acı gibi akıyorsun damarlarından

bu kaçıncı kanayan soyadın
bu kaçıncı kaybolan zamanın
üşüyorsun çok üşüyorsun
çok mu zor kendini kanıtlaman
kaç zamandır içindesin hamlesiz bir sevincin
nasıl da eskimiş yüzün
bu kaçıncı sürgünün

sonrası yoksun
serin bir yaprak gibi
dünyaya tutunmaya çalışıyorsun
fena yakalandın
dikkat et düşeceksin!

..