Dudaklardan dökülen ebedi bir duadır,
Görülmezi gördüren gözündeki rüyadır,
Dile düşeni ifşa etmek vardır amma,
Aşkına suskunluğum gönlümdeki hayâdır.
Denizle karanın kavuştuğu an gibi
Damarda durmayan akıp giden kan gibi
Hayalini gerçeğe dönüştüren zan gibi
Muhtacım sana yar, sevda gibi, can gibi.
Hangi acı sevda kadar derindedir.
Hasret insanın en onmaz yerindedir.
Hayat varlık ile yokluk demindedir.
Kader sade iki dudak söylemindedir.
Seninle başlar sana dair her şiirim.
Ve seninle son bulur
Yorgun fırtınalar sonrası
Bir rıhtım kenarında hercai duygularla.
Kal demesini bilirim ama sen çekip gidersin.
Sen şimdi gidiyorsun ya durma, git.
Gittiğinin anı her şeyi yakmadan,
Götür sana dair bende ne varsa,
Götür geride bir şey bırakmadan.
Bilirim bu gidişin koymaz sana.
Gülüşün aşka adanmışlığın kaynağıdır ey yar!
Her gülüşünde âlemi gizleyen bir incelik var.
Gecenin puslu kuytusuna sığınan her yürek,
Senin gül gülüşünün hayaliyle uykuya dalar.
Acizler silebilir mi gülüşündeki masumiyeti?
Ateşimsin, dumanımsın, ahımsın,
Varlığına sevindiğim günahımsın.
Hecemsin, gecemsin, düşüncemsin,
Cevabı olmayan bilmecemsin.
Bir ummansın ey yar haberin yok
Gözlerin derya misali ağlamaya mecalin yok
Her dem yanmaktasın sönmüşlüğe sığınmaktasın
Bilmem ki niye hasretten yakınmaktasın
Yüreğime işlenmişti sevdan,
Adın al yanaklımdı, gül dudaklımdı.
Başındaki örtün nazarlara perçemdi,
Aşka bulanmış ömrün ele mahrem bana namahremdi.
Sevdim seni, yanındayken söyleyemedim.
Sevdim seni; ama nasıl söyleyeceğimi hala öğrenemedim.
Zincirlere vuruldum
Aktım aktım duruldum
Gayrı gücüm kalmadı
Ben bu aşktan yoruldum
Bir âşıktım kul ettin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!