içimde kopan fırtınalardan habersiz
yalancı güneşe gülümsüyorum
yürüyorum da cesaretlice
sessiz bir çığlık kaplıyor içimi..
deva bulamadığım derdime
söz geçiremiyorum
çığlık çığlığa nefes nefese sarıyor beni
içimde açan gül tomurcuğu
neden açtın ki?
koparmak bir yana
koklamaya bile gücüm yok
martılarda çığlık çığlığa
onlarında mı ruhu azap içinde?
denizler maviden vazgeçmiş
masal olmuşsa aşk ne çıkar?
denizler mavi değilse ne değişir?
gri bir renkten geriye kalan
sadece hüzün sadece acı mıdır?
vakitsiz geldin aşk..
vakitsiz gideceksin değil mi?
gelirken gülüşleri de getirmiştin
giderken mirasın acı olacak
ayrılık en gerçek masalmış
mevsimsiz açtın aşk gülüm
mevsimsiz solmaktasın
anadan üryan yakalandım sana
“aşk denen ölüm”…
sende bittim,
sende yolu tükettim..
olmadı olmayacak
daha yıllarca sürecek
sensizliğin karabasanı
kirpiklerim de ıslanacak her defasında
serseriliğim ayyuka çıkacak
vuracağım kendimi
sonu olmayan yollara
sonu olmayan bir yol varsa
mahşere kalacak sevdam
mahşer-i bir kalabalıkta
yine seni bulacağımı ümit edeceğim
dudaklarımı bir sen mühürleyeceksin
bir seni bulduğum anın şaşkınlığıyla,
bir de seni kaybetmenin korkusuyla
hüzünbaz bir sevişmeye boyun eğeceğim
Kayıt Tarihi : 7.7.2007 17:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şimdi senden vaz mı geçmeliyim? masal deyip yola devam mı etmeliyim? Yalın...
.....mahşere kalacak sevdam
mahşer-i bir kalabalıkta
.............
Çok güzel yürekden yazmışsın can kardeşim ... sevdalar hep mahşere kalır...
yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (4)