Mühürlenmişim Şiiri - Ahmet Emre

Mühürlenmişim gözlerine,
Bir an bile ayrılamam senden
Aylar, yıllar geçse ne ki...
Bu hasret öyle zor, öyle ağır
Taşıyamam yükünü sensizliğin
Özlemin sığmaz yine de gönlüme
Beni bin parçaya bölsen
Ve her parçama bir can versen...

Kilitlenmiş bütün kapılar,
Duvarlar hasretinle kaplı
Nöbet tutar olmuşum gün gece
Sanki hiç yaşamadım bugüne kadar,
Sanki hiç sevmedim,
Hiç gülmedim yokluğunda...

Bir bakışınla ne fırtınalar kopar gönlümde,
Ne destanlar yazılır sevda harbinde
Dünya yanmış bana ne,
Hangi engeli aşamam ki seninle
Hangi asi deniz beni durdurur söyle
Hangi dert beni usandırır...

Hüzünlü bir türkü gibi
Sesin yankılanıyor kulaklarımda
Saçlarıma karlar yağıyor yokluğunda
Bir bir azalıyorum kendimden
Bir zincir var ki ellerimi bağlayan,
Kırsam, incitirim ruhumu...

Gel, ey güneşim
Gel de bitsin bu kış
Bu hicran yarası kapansın...
Her nefes bin umut olsun
Ve bir kez de olsa
Hayat bizim olsun...