Mühürlenmiş üstelik…
Ruhum çok yalnız, tenimde…
Dört yanım denizle çevrilmiş gibi kuytu bir adayım
Alabildiğine sessizlik, hüzün rüzgarının nefesine karışmış
Bir güneş doğmuş benden uzak yamaçlara,
Tenimde günün mahmurluğu titriyor ve üşüyorum…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta