Gözleri, selam mühründeydi. Mührü gözlerine basmıştı, yüreğime nakış nakış işlemiştim gözlerini. Ne güzel bakıyordu, bakmasıyla beni kendimden alıyordu.Ne güzel konuşuyordu konuşmasıyla beni lâl bırakıyordu.Ne güzel susuyordu, sustukça gözleri konuşuyordu. Gözleri, selamdı bana, giderken de gözlerime mührü basıp selam yolladı bana. Ne güzel gidişti o, bir daha gelmedi.
''Ben fazla konuşmam, gözlerin çok konuşuyor.
İbrahim DokumacıKayıt Tarihi : 25.3.2017 20:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
aşk
![İbrahim Dokumacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/25/muhur-gozlum-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!