Mühür! Şiiri - Serpil Çavuşoğlu

Dilin dudağa koyduğu mühür fenaymış
Bunu kalemler asırlarca yazmış.
‘Söz sesin mührüdür’ derdim,
Bu mühür sahteymiş, yeni öğrendim.

Tam dersin ‘en fenayı buldum.’
O zaman anlarsın bomboş bir yerde durdun.
Dil konuşsa da olurmuş, sussa da!
Asıl mühür yürekte doğarmış
İnsan da bunu, dibe vurunca anlarmış.

Kelâmın boşu ziyan eder zamanı,
İnsanının hoşu, sükuta yatırır mânâyı,
An an kulun haritasını verir de alem,
Harita okumayı bilmez şu elalem.

Sen ister saza, ister söze bak,
İster dile, ister sükûta bak,
Marifetetin bakmaksa şayet
Bir de baktığını görebileni seyret.