Usulca sokulurdum gecenin koynuna
Karanlık ve çıplak bir hüzün çıkardı karşıma
Her defasında
Kirpiklerimin ucundan bir fırtına doğardı aniden
Sana uzanırdı gölgesi
Sımsıkı sarardı ruhunu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
''ruh'' ları çok gereksiz tekrarlamışsınız,kaçırmış tadını..Düşünce güzel..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta