babam,
bahçıvandı...
ben de
bahçıvan oldum...
ama
babam
hep ustam oldu...
babam,
çapkındı...
ben de
çapkın oldum...
ama
babam
hep kralım oldu...
babam,
centilmendi...
ben de
centilmen oldum...
ama
babam
hep üstümde oldu...
babam,
insandı...
ben de
insan oldum...
ama
babam
hep tacım oldu....
bana,
''-baban kadar olamazsın...''
dediklerinde
hiç kızmaz,
çok sevinirdim...
öyle bir babamın
oğluyum diye
sevinçten ağlamaktayım
şu an bile...
Fikret Turhan-Yalova,
06.12.2015
Kayıt Tarihi : 6.12.2015 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“Un ragazzo d’oro” filmini izlerken....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!