Muhterem A. Şiiri - Nebi Ünler

MUHTEREM A.

Çarşamba günü, öğlesonu uyumuştum
Emeklilik, biraz yorgunluk malum...
Yaşlılıktan olmalı, senide unutmuştum.

Karşıma çıkıverdi, siyah beyaz bir resim
Yanında Muhterem A. yazılı bir isim
Haykırıyordum ama duyulmuyordu sesim.

Kan ter içinde uyandım... Meğer rüyaymış
Zorladım belleğimi, çok eski bir yaraymış,
Sisli hatıralarda kaybolan bir hülyaymış.

Şimdi uzaklarda beni, anıyor olmalısın,
Belki eski resmime, kim diye sormalısın,
Belki de torununa ismimi koymalısın.

Hala unutmadıysan, hayal kurabilirsin,
Ne ben gelebilirim, ne sen gelebilirsin,
Sadece iç geçirip, neden? diyebilirsin...

Bir Fatma Ş.. vardı hani, aklım başımdan alan,
Benim gönül bahçemi talan etmişti talan,
Şimdi düşünüyorum... Yalanmış herşey yalan.

Başlamadan bitmişti... Seni kandıramazdım
Fatma yanan sinemde yadı barındıramazdım
O masum gözlerine buse konduramazdım.

Merhabasız, vedasız, kaçmıştım usulcacık
Senin masum dünyana olamazdım bir cacık,
İnşallah mutlusundur! .. Mutlu ol Müjde Ar'cık.

Yılgın Yağmur kayboldu hayalinde Muhterem
O manalı bakışın muhteşemdi muhteşem
Kaybolmuş yıllarımın sızısısın Muhterem.

Adanasız, 15.03.14 - 05.23 Yılgın Yağmur
................................................
..............................
..............