muhtemeldir yalnız öleceğim
oysa isa çarmıha gerilirken oradaydım
musa denizleri açarken de
sevdanın en delişmen hallerini yaşarken de
o kadar kalabalıktım ki
belki bu yalnızlığı hak etmedim
inanmam ama
bedduanın biri denk geldi belki bana
sokağa tükürülmiş gibiyim
bir çıban gibi yaşarken
o kadar derin bakışlar varken beynimde
bir sana takılıyorum
bir seni düşünüyorum nedensizce
yaşama seninle bağlanmıştım
sensizlikle vazgeçtim
hayaller kurmaktan
ondandır belki
muhtemeldir yalnız öleceğim
ıssız bir sahil gibiyim
koskocaman kimsesizliğim
oysa isa çarmıha gerilirken oradaydım
bilal ilk ezanı okuduğunda da
uykusuzluklarımda yastık kokusunu özlüyorum
kapıyı çalacak birini gözlüyorum
şimdi hep susuyorum
muhtemeldir yalnız öleceğim
anımsanmayacak ismim cismim
Kayıt Tarihi : 4.5.2019 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!