Muhtelif Nükteler (9) Şiiri - Mevlüt Bicik

Kardeşim akıllı geçinen biz büyükler,
Çocukların yapmadığı,hataları yapıyoruz.
Çocuklarımızı ememiyen kahpe sülükler,
Her tarafımızdan emiyorda,biz bakıyoruz.

Efendiler! Namaz kılarken telefona değil,
Dönün, tekrar-tekrar kalblerinize bakın.
Seytanın vesvesesine teslim ol vede eğil,
Sonrada namaz kıldım,zannetmeyin sakın.

Kalıp namazda,kâlb ise seyâhat’da iken,
Telefonun sesi,müziği bunun yanında hiç kalır.
Müslümânın kalbinin etrafını sarmışken diken,
Kılınan namazdan,nefisden başka kim zevk alır.

Görünce manzarayı aklım ve dimağım durdu.
Orası medenî zannedilen,yamyamların yurdu.
Dağlarda gezen kurtlar bile,bunlardan daha medenîdir,
Görünen resim bunların vicdansızlığını zirveye vurdu.

Günahsız insan tevbeye ihtiyaç duymaz.
Bu halde olmakta, sünnetüllah’a uymaz.
Ínsanoğlu günah-sevab ekseninde gezer,durur,
Allah’dan ümid kesip’de olmamalı aymaz.

Mevlüt Bicik
21.03.2006 saat 13.10
Esslingen