Hâdise mîzâhî olduğu kadar gerçek.
Ne olursa olsun,bana ne canım dersek.
Günün birinde fişi çekilenin biriside oluruz biz,
Bu takdir de ölümümüz olur gerçek.
Ey ensar kardeşim! Ne desem aceb sana,
Yazdıkların gâyet güzel,hemde kelli felli.
Düşünüyorum derin,öyle geliyor ki bana,
Bunların burda değilde! marsda olacağı belli.
Ya racül! Muallim_3 tasdikliyorsun hemen,
Aranızda bir organik bağ’mı var yoksa?
Sevinçle,sürûrla ve işâretinle zafer! Demen,
Biraz abartılı olmuyormu? Bir bağ’ın yoksa.
Okuduğum şu güzel cümleler karşısında ben.
Utandım! Dedim nefsime, niye böylesin sen.
Yediğin önünde,geydiğin sırtında vede herşeyin var,
Niçin şükrün güzelini yaptırmaz sendeki bu gen.
Ínsan cinsine zamân-ı âhirde birşeyler oldu.
Kürre-i arzın her tarafı,cinsi bozuklarla doldu.
Cinsi hayvan insanı uyutuyor,insanda unutuyor,
Ínsan geçinen nisyânlar! Yaşadığını unutur oldu.
Mevlüt Bicik
16.03.2006 saat 10.28
Esslingen
Kayıt Tarihi : 16.3.2006 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!