Dünya hayatıya bu! Íşte böyle döner.
Ömür lâmbasının ışığı birgün gelir söner.
Işığın sönmeden etrâfını aydınlat gardaş,
Sonra zebânîler seni mezarında döver.
Kardeşim bayramımız mübârek olsun.
O mel’ûn zebânîleri karşısında bulsun.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
