Dostlukların semâya, kaldırıldığı bir çağ’da.
Sizin şu güzel seslenişiniz,ne kadar mânîdârdır.
Bir hiç uğruna dövülüyor,gerçek bağcılar bağ’da,
Zannediyorlar ki kendilerinin,lâkin burası fânîdârdır.
Semâya giden güzellikler, rûy-i zemîne artık inmez.
Bu insanlığın çîlesi bitmez,ağrıları/sızılarıda dinmez.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta