Korkuyordu zâten, uçağa binmeye.
Görünce uçağı, başlıyordu sinmeye.
Hele hele bu hikâyeyi okuduktan sonra,
Hemen tevessül eder,toprak altına inmeye.
Ne güzel bir duygudur, şu sadâkât.
Bu harca cimento olur, sâdık natâkât.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta