Muhtelif Nükteler (21) Şiiri - Mevlüt Bicik

Korkuyordu zâten, uçağa binmeye.
Görünce uçağı, başlıyordu sinmeye.
Hele hele bu hikâyeyi okuduktan sonra,
Hemen tevessül eder,toprak altına inmeye.

Ne güzel bir duygudur, şu sadâkât.
Bu harca cimento olur, sâdık natâkât.
Herhangi bir sebeble yıkılmışsa âile binâsı,
Her iki tarafda da vardır, tabîki hamâkât.

Ne haddimize efendim,yok bizde kaçmak.
Ístiyor gönül, gül baba misâlî güller açmak.
Lâkin şu anadolumun güzel dikenleri var ya !
Öyle hoş ki,içimden geliyor dünyaya saçmak.

Yazana rahmet, aktaranada dileriz mağfiret,
Hârika olduğu kadar,bu şiir çok çok mânîdâr.
Sende güzel izler bırakmak için kendini musır et,
Bedenler gider izi kalır, zîrâ burası fânîdâr.

Böyle kardeşlerin adedi çok bol olsun.
Nâmurâd olanlar,elyevm bermurâd olsun.
Haftanın şu bayrâm gününde duâlar edelim,
Gününüz bereketli,Cumanızda mübârek olsun.

Mevlüt Bicik
24.06.2006 saat 18.25
Esslingen