Biz gelemesekte muhakkak, oradadır şühedâ.
Emeğiniz olmasın zâyî,ecrini bol versin hüdâ.
Çanakkalede ki müslümânın gönlü kal’a gibidir,
Niyyeti fâsid adüv cânibinden,böyle biline buda.
Ecdâdımız yaptı bunları,ne yaptık ki biz.
Yolumuzu ayırdık hep,tâkip edemedik iz.
Avrupalı bunları,hep kendisine mâl ederken,
Bizde kuzu kuzu önlerinde çöküverdik diz.
Ecdâdımız torunlarına bakıyorda,ediyor sitem.
Elinden gelse diyecekler,yoksa tekrarmı gidem.
Biz torunlar ecdâd mîrâsı üzerinde tepiniyoruzda,
Kabirlerine çicek bile bırakamıyoruz,bir tutam.
Dünyada yoktur bizim hırsızlarımızın eşi.
Sanki mûcid gibidirler, Onların herbir işi.
Bizim halkımız bu saflıktan kurtulmadıkca,
Yağ sürülüyor ekmeğine,kolay oluyor işi.
Çok güzel bir kıssa idi, hisseler aldım.
Bir anda tâ öteleri, düşündüm daldım.
Ímâmı âzam hz.nin ferâseti karşısında,
Hakka teslîm olup,hemde hayrân kaldım.
Mevlüt Bicik
24.06.2006 16.49
Esslingen
Kayıt Tarihi : 24.6.2006 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!