Muhtelef Şiiri - Kağan Metin Alagöz

İçime sevgiyi sokanda sensin
Sonra önü söke söke alanda
İçimi alev alev yakanda sensin
Sonra onu söndürüp kül yapanda

Kalbimi güneş gibi açtıranda sensin
Ay gibi karanlığa bürüyende
Aklıma bu düşünceyi sokanda sensin
Sonra onu bir anda sildirende

Söndürdün ateşimi en çok yandığı anda
Batırdın güneşimi en tepedeki anında
Gülün tamda yeşerdi anda
Sendin bana kendini unutturan

Bi daha doğmicak gibi battı güneş
Bidaha yeşermicek gibi soldu çiçek
Sevgiden ayrıldı yolumuz
Bidaha bağlanacağı muhtelef