İlerledikçe zaman, gücü kuvveti gider,
Kah aklı başındadır, kah kendini kaybeder.
Canı yandıkça ağlar, herkese sitem eder,
Sonsuzluk alemine, hazırlanır muhtazar.
Eşi dostu toplanır, muhtazarın başına,
Yakınları üzgündür, boğulur gözyaşına.
Hepsi övgü yağdırır, gözlerine kaşına,
Ebedi mekanına gitmek ister muhtazar.
Ayrılma zamanı, gelmiştir artık dünyadan,
Uyanır muhtazar, gördüğü renkli rüyadan.
Davet gelmiştir artık, ona dar-ı ukbadan,
Sonsuzluk diyarına, göçecektir muhtazar.
Ruh çırpınır kuş gibi, çıkmak için dışarı,
Bir anda muhtazarın, benzi olur sapsarı.
Azrail ruhu alıp, çeker hemen yukarı,
Ebediyyet yoluna, çıkacaktır muhtazar.
Ruh çıkınca bedenden, ceset kalır ortada,
Götürüp mezarına, defnederler onu da.
Muhtazar meyyit olur, çekip gider sonunda,
Hakiki vatanına gidecektir muhtazar.
Şahadetle gitmektir, muhtazarın tek derdi,
O kadar kolay olsa, onu herkes söylerdi.
Şahadet getirenler, hep cennete giderdi,
Cennete gitmek ister, herkes gibi muhtazar.
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muhtazar:ölüm döşeğinde Azrail (AS) ı bekleyen kişi. Ölüme hazırlık yapan da diyebiliriz...
Eşi dostu toplanır, muhtazarın başına,
Yakınları üzgündür, boğulur gözyaşına.
Hepsi övgü yağdırır, gözlerine kaşına,
Ebedi mekanına gitmek ister muhtazar.
sevgili dost,
Bu güzel ve anlamlı çalışmanızı ve sizi yürekten kutlarım.
Güzeldi......başarınız daim olsun.
Saygılarımı sunuyorum.......
TÜM YORUMLAR (15)