Muhtar Emminin Ceketi Şiiri - Aydın Ahmet

Yeni aldı kadifeydi
Muhtar emminin ceketi
Pek pahalı tarifeydi
Muhtar emminin ceketi

Sevmiş, paraya kıymıştı
İki yüz gayme saymıştı
Dürüp sandığa koymuştu
Muhtar emminin ceketi

Her merasime hazırdı
Giyince sanki nazırdı
Kaymakam gelse Hızır’dı
Muhtar emminin ceketi

Böylesini bulmak zordu
Onu keramete yordu
Yirmi yıl ne günler gördü
Muhtar emminin ceketi

Solmadı hiç sarı rengi
Yoktu menendi ve dengi
Ağalarda vardı belki
Muhtar emminin ceketi

Hanımı ona bayılır
O’da bir mebus sayılır
Özel günlerde giyilir
Muhtar emminin ceketi

Yaşı geçmişti, elliydi
Azıcık kelli felliydi
Kalabalıkta belliydi
Muhtar emminin ceketi

Keleşlerle yarışırdı
Herkes ona bakışırdı
Giyince çok yakışırdı
Muhtar emminin ceketi

O üstündeyken tam beydi
Terzi Baki baktı, sevdi
Birazcık çekti mi neydi
Muhtar emminin ceketi

Önce evirdi çevirdi
Kolu uzundu, kıvırdı
Yirmi seneyi devirdi
Muhtar emminin ceketi

Bir gün hanım: Muhtar ! dedi
Sandığı aç bir bak hadi
Dolanıyor bizim kedi
Muhtar emminin ceketi

Muhtar açtı ki ne görsün
Ceket delik deşik, pörsün
Fare boğazına dursun!
Muhtar emminin ceketi

Sandığa kapan koymamış
Fare yemiş de doymamış
Kaç delik olmuş saymamış
Muhtar emminin ceketi

Ev halkına sövdü saydı
Karısı köylüye yaydı
Alamet-i farikaydı
Muhtar emminin ceketi

Çöktü, canı çok sıkıldı
Neşesi kaçtı, yıkıldı
Bozuldu, kilim yapıldı
Muhtar emminin ceketi

Ulan fare geberesin
Kısıla, çıkmaya sesin
Yirmi yıl giderdi kesin
Muhtar emminin ceketi