İnsan nasıl muhtaçsa yemeye ve içmeye
Öylesine muhtaçtır, sevilmeye ve sevmeye
Dünya nasıl muhtaçsa her yeni gün dönmeye,
İnsanlarda muhtaçtır mutlulukla gülmeye...
Senelerce savrulduk, esir olduk yellere,
İstemeden bulaştık, çekilmeyen dertlere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta