Muhtacız Sevilmeye... Şiiri - Seyfet Boz ...

İnsan nasıl muhtaçsa yemeye ve içmeye
Öylesine muhtaçtır, sevilmeye ve sevmeye
Dünya nasıl muhtaçsa her yeni gün dönmeye,
İnsanlarda muhtaçtır mutlulukla gülmeye...

Senelerce savrulduk, esir olduk yellere,
İstemeden bulaştık, çekilmeyen dertlere
Çekti huzur elini, sürüklendik meçhule,
Hepimiz muhtaç kaldık, sıcacık bir sevgiye...

Gülmeyide unuttuk, inandık hep kedere,
O karanlık geceler kucak açtı bizlere
Elimizde olmadan, kahrettik gecelere
Acılar mutlu etmez, muhtacız sevilmeye...