Muhtacız Şiiri - Nuh Yıldız

Sen bana, ben’de sana, muhtacız ebedi
Kollarına sığınmışken, sende sev beni
Sıcaklığına, sevgine muhtaç şu bedenimi
Surlardan atıp’ da, ne olur öldürme beni

Kavlimizden dönmek yok, hatırla o yemini
Ayrılmayacaktık’ ya, giyinceye kadar kefeni
Ortalarda bırakma beni, dön artık ne olur
Rezil rusvay edip, el âleme güldürtme beni

Hala gözüm yollarda, bekliyorum dönmeni
Karşı karşıya geldiğimizde, yüzüme gülmeni
Eskisi gibi, benim seni, senin beni sevmeni
Aramak için yıllarca peşinden yeldirtme beni