Muhtacız Şiiri - Durmuş Yığman

Sevmeyi unutmuşuz, içimizde bu yara,
Dışımıza bakmayın, içimiz hep kapkara.
Ne zaman düşer isek bolluktan çıkıp, dara
Kendimizden geçeriz, başlarız aha vaha

İnsanız biz diyoruz, kulluğumuz nerede?
Gözlerimiz kapalı, oynuyoruz körebe.
Yüzme bilmiyor isek, işimiz ne derede?
Doğru işimiz olsun, ne olur bir kere de…

Unutmuş gidiyoruz geçmişi, anımızı
Kin, nefret, öfke, acı; sarmış her yanımızı.
Düşmanlık içimizde, dondurmuş kanımızı.
Nereye gidiyoruz, bilmeyiz sonumuzu?

Çoğu tanımaz olmuş örfünü, yasasını.
Kin, nefret, öfke ile doldurmuş kafasını.
Değer verip beğenmez ana ve babasını
Elleri över durur, unutmuş Ata’sını.
.
Kan, gözyaşı çok kötü; sevmek, sevilmek iyi.
İçimizden atalım,.kötü olan her şeyi.
Unutalım bunları, bulalım gel neşeyi
Gelin beraber olur isek. döneriz biz köşeyi.