Muhtacım Anne Şiiri - Ersin Çelik

MUHTACIM ANNE

Muhtacım anne, muhtacım gül kokulu tenine
Muhtacım karşılıksız tertemiz sevgine
Bitip tükenmeyen sabrına iradene
Muhtacım anne, muhtacım güler yüzüne

Yavrum der sarıp sarmalardın
Dokuz ay karnında, yıllarca sırtında taşıdın
Umuduma umut, sevgime sevgi kattın
Muhtacım anne, muhtacım şefkatli ellerine

Yarının olmadı yavrundan başka
Acı ızdırap yoklukla baktın bana
Hiç şikâyet etmedin bir gün bile daha
Muhtacım anne, muhtacım senin sabrına

Sana gelen dert bana gelsin derdin
Soğuk gecelerde sıcak nefesinle terlettin
Yavrun için hayatını, ömrünü verdin
Muhtacım anne, muhtacım yufka yüreğine

Kalkan yaptın vücudunu hep yavruna
Uykusuz beklerdin geceler boyunca
Gözünü kırpmadan sabaha kadar başucumda
Muhtacım anne, muhtacım beni basan bağrına

Ayrılık geldi, istemesen de ağlaya ağlaya
Gözpınarların kurudu kan damladı yüreğine, aşına
Yavrum yavrum dedin yıllarca yana yana
Muhtacım anne, muhtacım sıcacık kucağına

Bilemedim anne, senin kadrini kıymetini
Arasam arasam da bulamam ki anne gibisini
Dünyayı dolaşsan yok anne kalbi gibi
Muhtacım anne, muhtacım karşılıksız sevgine

Şimdi kime ben ne diyem ana
Herkez düşmüş yalan dünya malına
Ah tekrar dönsem şefkatli kollarına
Muhtacım ana, su gibi, hava gibi, güneş gibi sana…