Nezaman mutsuz olsam
Sengelirsin aklıma
Tıpkı bir cocuk gibi
Koşarsın imdadıma
Başımı okşayışın
İçimi rahatlatır
Kalmaz içimde o an
Ne üzüntü ne kahır
Keşke hep cocuk kalıp
Ben hiç büyümeseydim
Anneme bir kez bile
Off diyemeseydim
Annelere doyulmaz
Uzun yıllar geçsede
Hala özlem duyarım
Yavrum dediği sese
İşte o an anlarım
Ne kadar büyüsekte
Anneme ihtiyacım
Aynıdır bir bebekle
Hayali bile olsa
Sevgin ulaşır bana
Hatıralarda bile
Muhtacım anne sana
Sensiz gecen günlerde
Kıymetini anladık
Ne olur afvet bizi
Evlatlık yapamadık...
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)