Muhtaç Olursun Şiiri - Vedat Yılmaz

Daim olan sevgidir
Sevenle sevilen bir
Hele şükretme de gör
Beze muhtaç olursun

Tut dostunun elini
Sual eyle halini
Kaybedersen yolunu
İze muhtaç olursun

İlim ile yoğrulan
Aşk nârıyla kavrulan
Harmanlarda savrulan
Toza muhtaç olursun

Tedbirli davran önce
Kışın giyilmez ince
Titreyip, üşüyünce
Köze muhtaç olursun

Ömür gider acele
Sözün geçmez ecele
Köyden şehre düş hele
Söze muhtaç olursun

Bir menzile varınca
Huzur bulursun anca
Kar-boran bastırınca
Yaza muhtaç olursun

Birlikte gün eyleyen
Canım – ciğerim diyen
Kollayıp, gözetleyen
Göze muhtaç olursun

Elazığ/2015