Muhtaç Eyleme Şiiri - Fahri Bulut

MUHTAÇ EYLEME
Bütün insanları yaratan sensen,
Birini birine muhtaç eyleme.
Şah damardan yakın içinde cansan,
Yaratansan açtan bana ne deme,
Kulunu, kuluna muhtaç eyleme.

Tereyağı, balı yerken varsıllar,
Kuru ekmek bulmaz oldu yoksullar,
Aç yatar, aç kalkar öksüzler, dullar,
Yaratansan kuldan bana ne deme,
Açları, toklara muhtaç eyleme.

Açın feryadından inliyor dağlar,
Ellerden utanır gizlerde ağlar,
Böyle gelip, geçti asırlık çağlar,
Yaratansan açtan bana ne deme,
Fakiri, zengine muhtaç eyleme.

Karıncayı gören insanı göre,
Hiç bitmiyor sabret dediğin süre,
Seni de yaratan bir akıl vere,
Yaratansan kuldan bana ne deme,
Kimseyi, kimseye muhtaç eyleme.

Rızazade, isyan eder kul sanma,
Aç yok diyen tokun sözüne kanma,
Benden vebal gitti fakiri anma,
Yaratansan açtan bana ne deme,
İnsanı, insana muhtaç eyleme.
11.08.2022
Fahri Bulut Rızazade