Yüzün aydan daha ablak. Aya muhtaç değilim
Dudağından mey akarken suya muhtaç değilim.
Perişan âşıka masûm görünüp fırlatılan
Oka benzer bakışın var. Yaya muhtaç değilim.
Günü meçhul pulu yok vâdeli bir bûse için
Deli yaptın beni sen. Leylaya muhtaç değilim.
Sen uzaklarda iken ağlayarak yaşla dolan
İki gözden yaş akarken çaya muhtaç değilim.
Sana hasret çekerek kırk senedir köyden uzak
Çöle düştüm diye ben, sahraya muhtaç değilim.
Yaşadım her günü bir gün sayarak neş’e ile
Yeter artık bu yalan dünyaya muhtaç değilim.
Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . / / . . /
Kayıt Tarihi : 26.9.2003 22:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!