Muhtaç Şiiri - Ozan Bindebir

Dünyaları ekip biçsen, dane saman bir yerde
Ekip biçen tüm insanlar yine harmana muhtaç.
Yem yedirsen su içirsen hayvana her seferde
Bakarsın ki işkembesi kuru samana muhtaç.

Akan suya setler çeksen, sızar yolunu bulur
Eğlenecek bir yer arar, sular ummana muhtaç.
Bir ummanda gemi olsa, bir gün bir tufan olur
Sığınacak mekân arar, o da limana muhtaç.

Yaz dediğin çabuk geçer, tabiat çırılçıplak
Güz ayında dağlar üşür, bir boz dumana muhtaç.
Ömür dersin o da biter, gâh karadır gâhi ak
Her yol yokuşa çevrilir, insan dermana muhtaç.

Bu Dünya’da her tür insan yaşar doğaldır elbet
Lâkin insanlık dediğin yine akmana muhtaç.
Bilim vardır, sanat vardır; olsa da ilelebet
Akademik bir düzeyde bilge uzmana muhtaç.

İnsanoğlu gezer durur, Dünya’nın her yanını
Yedi yıldız otel yapsan bekler mihmana muhtaç.
Gökyüzünde uçar gelir, beklersen zamanını
Demir kanat; bir benzine bir de uçmana muhtaç.

Kaç din, mezhep, kaç tarikat her gün verir beyanat
Özü nedir bilinmez ya hepsi Rahman’a muhtaç.
Cennet için arsa satar, bir de verir teminat
Halka talkın verir amma kendi imana muhtaç.

Bindebir’im iyi düşün! Hava, suyu, ateşi
Yerküremiz görünüşte yedi katmana muhtaç.
Altı günde yaratırken unutmuşlar Güneş’i
İyi düşün, Tanrı bile demek zamana muhtaç.

*
Açıklamalar (TDK Sözlük):
Umman: Okyanus
Akman: Bozulmamış, saf ve temiz hâlini koruyan.
İlelebet: Sonsuza değin, sonsuzluğa kadar; sürgit.
Mihman: Misafir, konuk.
Uçman: Pilot
Beyanat: Demeç, bildiri.
Teminat: Güvence
Talkın: Öğüt, telkin.