Muhtaç! Şiiri - Çizgili Mavi

Olur olmadık bir anda, sen düşünce aklıma...
Dertli bir şair gelip çöreklenir, bağrıma.
En hazin şiirini yazar,
en kederli kelimelerle...
Göğüs kafesimde.
Sevda der örneğin;
Sevda çok uzaklarda,
Yıldızların da ötesinde!

Sen aklıma düşünce, en olmadık anda...
Hasrete dair en dokunaklı şarkılar çalar; sesi cılız, manası derin...
Ve bir o kadar ağlanılası...
Ve bir o kadar yaşanılası.
Zamanla geçeceğinden bahseder örneğin,
“Kül olur” der kalbindeki zamanla...

Bir ressam alır kağıdını kalemini,
Gelir oturur karşımda...
Bana mutsuzluğun resmini çizer,
Gözlerini benden hiç ayırmadan...
Hiç konuşmadan
Ve
Konuşmama müsade etmeden.
Susarım, nefes bile almaya çekinirim,
Yavaş yavaş öldüğümü belli etmeden!

Sen...
Sen aklıma düşünce en olmadık zamanda,
Bir uçurum kenarı olur sana attığım tüm adımlar...
Her köşe başını tutar, tanımadığım...
Eli sopalı, belalı adamlar.
Atamam bir adım ileriye, uçurum...
Geriye de dönemem artık,
Kalakalırım olduğum yerde...
Sen aklıma düşünce,
Yapayalnız kalırım ben kalabalıklar arasında!

Ağlamaklı bir çocuk annesini arar içimdeki ıssız sokaklarda...
Gündüz bile karanlıkken ben kendimi ararım şafaklarda.
Sen aklıma düşünce,
Ben kaybolurum...
silinir tüm benliğim, hafızam silinir...
Adımı unuturum da unutmam gözlerini...
O gözlerin sevdam,
Bende cennet bilinir!

Yıldızların da ötesinden seslenirim sana...
Sesimi duyasın diye figanım yarar gökkubbeyi,
Umursamaz kimse can çekiştiğimi,
Sen aklıma düşünce ölmekten beter olur yaşamak,
Ölüm bile kaçar benden uzağa,
Aklıma düşünce sen, en neşeli anımda...
Hasretin bırakmaz peşimi...
dar gelir evren, yanarım,
Bir yudum suya muhtaç kalırım!