Muhtaç Şiiri - Eray Karaöz

Seyrelen saçlarıyla bir muhtacın bakışı...
Sebilsiz kaldım sanki okyanusun dibinde.
Yapraklar döktüm fakat atlattım işte kışı,
Ilık meltemin şimdi dans ediyor cildimde.

Irmaklarım taştıkça balıklar yüzmez oldu,
Akıttığım onca ır zehirler saçmış meğer.
Ağladıkça küçüldüm, ruhum tarumar oldu;
Neyleyim intiharı, sana, yaşamak değer.

Lale doluydu bahçen, bilmeden ezip geçtim
Ne lâînsem olmadı, çözemedin kalbimi;
Nankördüm, kurumuştum, kaçak olmayı seçtim
Iraktan döndüm şimdi, sürdürmeye harbini.

Affet beni sevgilim, affet ki yüzüm olsun;
Anlatmaya sevgimi muhtelif anlarıyla.
Gittin, geldin, hoş geldin; hüznüm adına doysun,
Matemim şereflensin gurbet anılarıyla.