O halde ben şimdi efsunlu şeylerden bahsedeyim.
Ruhun durağan zamanlarda tukenişleri tecrübe ediyor.
Yıldızlar bir bir kayıp düşüyor yüzünden,
Doğa bir bitkiyi öldürüp yerine başka bir bitkiyi yaratıyor.
Yeri doluyor her şeyin. Dilim bazen makas olur keser de acıtmaz bilirsin.
Başım nice taşları yastık eder de hırkayı istemez.
Anla biraz sen de bir gün dediğime gelirsin.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta