Bir zamanlar zengindim, çok zengindim.
Uçaklar, yatlar, katlar, fabrikalar, arabalar.
Şimdiyse fakirleştim çünkü sattılar beni.
Dostlarım soydu beni bu hale getirdi.
Yardıma muhtaçtım kimse el vermedi.
Kaldım yapayalnız, ne bir eş ne de dost.
Feryatlar figanlar ettim, hep boşaydı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta