Seviyordu ya ağaç, toprağı
Hani tohum filizlenmek için muhtaçtı ya suya
Hani ışık olmadan ölürdü ya,
İsterdi hiç kaybolmasın ışığı
İsterdi önceleri çam gibi kök salmak
Sonra hayat bu, susuz kaldı bitki
Işığı yavaşça söndü
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta