Coşkun Özdemir

ŞİİR

TAKİPÇİ

Muhtaç

Gün ışığı görmemiş,
Zindan gibi yüreğim
Korkuyorum yaşamaktan
Ve sen gittin gideli mahvetti beni sensizlik
tükenmekteyim...
Her gece seni arıyorum
Seni soruyorum şehrin ışıklarına
Kimi görsem sana benzetiyorum.
Her güneş doğuşunda
Yorgun ve çaresiz
Herşeyimle sana muhtaç
Sensiz bir yaşama nefes alıyorum
....
ey hayat
muhtaçlığımla beraber
mahvoluyorum

08 mart 2007 Perşembe
COŞKUN ÖZDEMİR / ANK

Coşkun Özdemir
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 09:58:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Funda Gülseven

Onsuzluğun girdabında savruluşlar...Dünden kalma anıların acılı yansıması yokluğunda... Dili lal sokakların adımlarında kimliği belirsiz aşina yüzler... Kimsesizliğin süregeldiği yokoluşlar...Bitap düşüp mahvoluşlar... Tebrikler Coşkun bey...Yüreğinize ve kaleminize sağlık...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Nurcan Usta Diriker

karamsarlık sarmış şairimin yüreğini kiii dolayısıyla kalemini....
umudun damla damla yüreğine akması dileklerimle...güzeldi...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Erol Erdoğan

Karamsarlığın doruklarında yazılmış bir şiir.Güzel bir anlatım,tebrikler...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Bilal Özcan

Harikulade bir sesleniş.
Kalemine sağlık.
Saygı ve sevgilerimle.
Kutlarım

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mehtap Altan

Zindanlarda da ufacık noktacıklar halinde gün ışığı vardır..Bunu herkes bilmez..Yüreğinde kelebeği olan yürekler bilir..Çünkü yaşamda her insan bir süreliğine isteyerek yada istemeden karanlıklarla boğuşur..O karanlıklara yüreğinizdeki kelebeği bırakın o size yolunuzu gösterecek küçücük kanatlarını çırparak.Ben böyle çıkmıştım karanlık bir zindandan..Utanmıştım küçüçük bir kelebeğin çabası karşısında....Ve BEYAZ AĞIT böyle doğmuştu...Sayın Coşkun Özdemir çok güzel bir çalışmaydı kutlarımmmmm

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz