Türk-İslam Ülküsünün yılmaz neferi,
Nizam-ı Alem davasının Muhsin lideri,
Bir insanın ancak, bu kadar olur seveni,
Asla unutmayacağız, bu vefa abidesini.
Çağlayancerit’ten bindiler helikoptere
Uçtular Yozgat ilinin Yerköy ilçesine
Daha ulaşamadan belirlenen hedefe,
Kayboldular Keş Dağı’nın zirvesinde.
Sayılı verilen nefes tükenmiş bir kere,
Tüm Türkiye ağladık bu acı habere,
Ne kadar sevenin varmış be, Koca Reis;
Seni çok özleyeceğiz, git güle güle...
Ankara:30/03/2009
Recep AltunKayıt Tarihi : 30.3.2009 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Büyük Birlik Partisinin ve Türk Siyasetinin Örnek Lideri Muhsin YAZICIOĞLU'na ithaf edilmiştir.
Yiğit Adam,
Sen bizden biri,
Sen bir iken bin olan;
Sen bir oğul,
Sen bir baba,
Sen bir koca,
Sen Sivas’ın Çocuğu.
Sen inançlı, yürekli insan;
Sen duygusal,
Sen mütevazı,
Sen yılmayan,
Sen güleç,
Sen Anadolu Çocuğu…
“İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden” demekmiş adın.
Sen bize; iyiliği, sevgiyi, merhameti hatırlattın
Daha dün;
Meydanlar “toz dumandı” Ülkemde,
“Avaz avazdı” insanlar
Hepsinin yüzünden düşen, bin parçaydı.
Arada bir;
Gülen yüzünle çıkıyordun karşımıza.
Su serpiyordun yüreklerimize.
Şimdi;
Sen Keş Dağları’nda tipiyle savaşırken,
Fırtınayı dindirdin Yurdumda.
Herkes sus pus.
Seni dinliyor,
Sana ağlıyor,
Sen değil miydin;
“Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum, ”
“Ruhumu dinlemek istiyorum” diyen?
Bak şimdi;
“Zikre daldı her şey”
Sana duacı.
Tayyar Yıldırım
Bir haber gelsede müjdeler gibi
Çık'san Kar' ın bağrından kardelen gibi
Güller yine kıskansa o gülüşünü
Geceler çok karanlık doğ hilal gibi
Hak'ka emanet etmiştin her bir işini
Gerçekleşmiş görsen artık düş'ünü
Şüphem yok yasladın, peygambere başını
Dostların yolcular, göz yaşlarını
Bitmesin istiyoruz, ümit bitmesin
Dost çağırırda, dost nasıl gitmesin
Dilerim o sevdan bizde bitmesin
Seni çok seviyoruz Başkanım Muhsin (Yazıcıoğlu)
Şadan Yenişafak
Allahın dostları, sevdikleri, sevgilileri paratoner gibidirler
Ümmetin, Milletin, Devletin başına bir bela müsibet geleceği zaman onlar kendi üzerlerine çekerler, yani ümmet için millet için vatan için Allah için din için kurban olurlar, bilirsiniz. sırtlandan, çakaldan kurban olmaz Koç'tan olur onlar bu davanın bu yolun kınalı koçlarıydı ve Hepside Allah için kuban oldular onlar elbetteki Caferi tayyar r.a gibi Allaha kanatlandılar kar kadar beyaz tertemiz yürekleriyle, lakin bizler etten kemikteniz Rabbim zaafımızı isyandan saymasın göz yaşlarımızı rahmetine çevirsin bizleride sevdiklerine yakın eylesin Hepimizin başı sağ olsun ELFATİHA MA SALAVAT
TÜM YORUMLAR (3)