29 Mart süreci belki de hiç unutulmayacak… Ülke nüfusumuzun yüzde yetmişleri ‘yüreklerindeki yangınla’ sandığa doğru yol alacaklardı!
Siyasetin o sert ve hırçın tartışmaları nasıl bir anda bıçak gibi kesilmişti! Göksun’un kar, tipi, boran ve üzerinden sisi kalkmayan haşin dağlarında; yürekler sessiz bir çığlığa boğulmuştu! Ağla diyordu, vatan! Ağla diyordu, ‘mahzun yüzlerine’ ağla diyordu!
Vatan coğrafyasında, gönülleri okşayan öylesine ıslak, öylesine metaneli aşılayıcı bir rüzgâr esecekti ki, ‘durun, durun kalabalıklar’ diyecekti!
Alınız diyecekti; ‘akıl bulutlarını’ üzerinize. Alınız, ‘çile heybesini’ sırtınıza. Kum taneleri gibi, serilsin sevdanın önünüze, ışık olup aksın, idrakiniz!
25 Mart 2009 tarihi; öfkenin yerini hasretin aldığı, ihtirasın yağmalandığı, nefretin hüsrana döndüğü, garip tecellilerle bu millete ‘tefekkür dersi’ veren bir farklı zaman dilimiydi!
Muhtaç olduğum gözyaşı’m, ne olur; bütün hicranlarımı içli nağmelerinle yıka!
Med-Cezir halini yaşayan idrakim, Göksun’a gidip geliyordu! Sarp yamaçların üzerinde dimdik duran bir kayanın başında, bir selvi çamın gölgesinde! Bir başka gölgenin uzanmasına izin vermeyen kar, tipi, boran ve aklımızı üç gün boyunca örten o meçhul sis! Bizlere, aczimizin ve çaresizliğimizin dersini veriyor!
Tamamını Oku
