Muhsin Yazıcıoğlu Şiiri - Cemalettin Turan

1.
Zamân tünelinden, bakıp mâziye
Asâlet pâyesi, aldın be Reis.
Bir necip geçmişten, geçip âtiye
Kardelen misâli, oldun be Reis.
2.
Yüklendiğin dertle, yangındı için
Sorana derdin ki, bunları geçin
Asıl gâyen Hakk'ın rızâsı için
Elif gibi doğru, kaldın be Reis.
3.
Eğilip bükülmek, fıtratında yok
Mal mâkam hırsına, gözün gönlün tok
Şükür deryâsında, nasiplerin çok
Merdâne meydâna, daldın be Reis.
4.
Keş dağı dumanlı, asla yılmadın
Muhsince yaşadın, Muhsin'di adın
Kızmadın küsmedin, gönül koymadın
Bembeyâz karlarda, soldun be Reis.
5.
Ayrıldı teninden, tertemiz gür can
Rûh erdi berzaha, bedendir kalan
Taceddin dergâhı, âsûde meķân
ÂKİF'in yâdıyla, oldun be Reis.
6.
Mâtemin derûnda, bitmeyen hüzün
Vuslata erişmek, bir kutlu düğün
Sâfâlar yurduna, vardığın o gün
Nice müjdelerle doldun be Reis
7.
Devletin bekâsı, nâmus şerefin
Kırmızı çizgindi, derdi ümmetin
Haykırınca yiğit, yürekli sesin
Fermânı âleme, saldın be Reis
8.
Yediden yetmişe, kalbe taht kurdun
Mazlumun mağdurun, yanında durdun
Zâlimi durduran, polattan surdun
İsmini silinmez, kıldın be Reis.