Muhsin’in gönlü koca handı!
Muhsin çok güzel bir insandı!
Muhsin hep bir’e inandı
Onun için tutuşup yandı!
Muhsin düzdü düz yürüdü
Dik durdu, düz yürüdü
Muhsin, Cesurdu kararlıydı
Hasmına göre dürüst’tü ar’lıydı
Muhsin, hep çile çekti
Bu yolda, bayağı emek etti
Muhsin, zindanda yattı
Ama haksız yere yattı
Muhsin, işkence gördü
Tırnakları, söküldü
Muhsin için; Yüsufiyeydi
Mamak onun için, böyleydi
Muhsin hayatından, şikâyet etmedi
Bu konuda kimseye, bahsetmedi
Muhsin kutlu yola, kandı
Bu yolda dağ başında, dondu
Muhsin tam inanmış; Müslüman’dı
Tahsin’in şahadeti buna tam’dı
Ankara- 25.03.2009
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 22.5.2012 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vefatı üzerine yazılmıştır
TÜM YORUMLAR (1)