Şimdi sesinde kaybolmak vardı.
Çocuk kokunla birlikte
Eylül akşamlarını getirmek vardı sesinin bittiği yere
Ben sende gizliyim
Bul beni çocukluğum
Yanlızken Duyabileceğin tek ses
Saatinin tik tak sesidir
Bu da yanlızlığının gelip geçici olduğuna işarettir
Gideceksen öyle bir anda git ki sana benzesin herkez
Bilirsin Mezopotamya kadar dilsiz acılarım var benim
Rüzgarsız uçurtmalarım ve her sabah karşıma dikilen Ağrı kadar dumanlı başım
Ne demeli ne etmeli yitirirken içindeki kara parçaşını
Sanırım sıradanlaşmalı bu anlarda insan
Spartacus'un kılıcındaki isyan bile kurtaramaz insanın kendine olan köleliğini
Yatağın hangi köşesine dönersen dön
Uyku haram
Aşk nöbeti geçiriyorsan
Uyku halden anlar uyutmaz
Aşk halden anlar uyutmaz
Yatak bile anlar halden
Neron da kimmiş
Benim Roma'yı yakan
Benim Sezar'ı sırtından vuran
Brütüs beceremez öyle işleri
Bendim Newton'un kafasına balyoz gibi düşen
Elmanın ne haddine
Gariptir
Seni her gördüğümde
Kalbime değilde mideme ateş düşmesi
Al sana aşkın anatomisi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!