Sessizlik.. hayatımın şu evresinin özeti sanırım bu kelime.
Ama bu huzurlu falan değil, acı bir sessizlik.
Kalbinin atışını ve kanın akışını duyduğun,
Sessizliğin kafanda cızırdayıp en sonunda çığlıklara döndüğü bir işkence.
Hissettiklerimi söylemeye söylemeye suskunluğum ruhuma işledi.
Düşüncelerimin suskun cızırtıları da yerini
Yanağımdan dökülen gözyaşına fısıldadım hislerimi. daha doğrusu hissizliğimi..
Önceden belirsizlik bitirirdi beni. bir sürü soru, duyulmak istenmeyen ama bilinen cevaplar..
Şimdiyse orada hiçbir şey yok; sorular da yok, merak da yok, mutluluk da..
Hiçbir şeyden tat alamıyor, gri bir dünyaya bakıyorum adeta.
Gri küller sarıyor her tarafı. geçmişi yakarken içimde, yaşarıyor gözlerim.
Ama her renksizliğin içinde soluk renkler vardır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!